Udało się

No i padło na płaszczyk wypatrzony w zasadzie już na początku... Wszędzie róż. Mocny, blady, brudny... Od początku, od zawsze, odniepamiętam kiedy byłam przeciwna temu jakże dziewuszyńskiemu kolorowi. Całą świadomą pod względem płci ciążę obiecałam sobie, że różu będzie niewiele. Czas zweryfikował moje postanowienie...Bycie mamą córki zmienia sporo. Nagle zaczęły podobać mi się tiulowe spódnice (nawet dla mnie!), wcześniej wymieniane kolory, nawet czasami falbany...ale wszystko ze smakiem. Niechęć pozostała  do cekinów, bardzo mocno różowo-różowych ubranek, Hello Kitty, kucyków (ogólnie jestem na NIE bajkowym postaciom). Nie lubię również kiedy cały wózek aż świeci informacją JESTEM DZIEWCZYNKĄ. Różowe ubranie, różowy wózek, różowe dodatki, różowe wszystko. To samo tyczy się kącika czy pokoju. No nie nie nie. Więc nie ukrywam, że znalezienie czegoś co wpadnie mi w oko graniczyło trochę z cudem, bo wszystko to co wywołało zachwyt, zniechęciło bardzo mocno mój portfel. No nie mogliśmy się dogadać w tej kwestii;)

Razem z ciocią Moniką padłyśmy w wir zwiedzania i oglądania dziecięcych działów. Koniec końców padło na Smyka . I przy okazji do koszyka wpadły pierwsze spinki dla Mii;) Nie mogłam się powstrzymać...Tutaj uśmiechnął się Reserved Kids.

Część z listy odhaczona. Pozostała czapka, buciory jakieś dla oka i stopki przyjemne.

No i Miki. Koszulki, bluzki, spodenki na później, czapki z daszkiem...Uhhh. Zmiana sezonu to niezła udręka.